در طول سالیانی که پناهنده‌های جامعه‌ی +LGBTQ ایران و افغانستان، به امید رسیدن مقاصد مورد نظر خود، مدت‌ها در کشور ترکیه مانده‌اند، با مسائل مختلفی از جمله خطر دیپورت (اخراج) شدن رو به رو بوده‌اند. قطعا اطلاع از جزئیا مرتبط با قوانین دیپورت و چگونگی آن، کمک شایان توجهی به اعضای این جامعه در کشور ترکیه است.
اما دیپورت یا اخراج چیست؟ دلایل اخراج چیست؟
دیپورت که به عنوان ممنوعیت ورود نیز شناخته می‌شود، حکمی است برای اتباع خارجی که به منظور ارجاع آن‌ها به کشور مبدأ یا کشور ثالث اعمال می‌شود و فرد را برای مدت معینی از ورود به ترکیه منع می‌کند. ممنوعیت ورود اتباع خارجی حداکثر برای مدت پنچ سال اعمال می‌شود، اما در صورتی که فرد خارجی مورد نظر، امنیت و سلامت عمومی را تهدید کند، ممنوعیت ورود به ترکیه تا پنج سال دیگر نیز قابل تمدید است.
حکم اخراج یا دیپورت همراه با دلایل قانونی به اتباع خارجی یا نماینده‌ی قانونی وی (وکیل خصوصی یا تسخیری) ابلاغ می‌شود.
همچنین یک تبعه‌ی خارجی می‌تواند از طریق دفاتر پایانه‌های مرزی یا با مراجعه به نمایندگی وزارت امور خارجه (کنسولگری) جمهوری ترکیه در کشور خود از ممنوعیت ورود به ترکیه مطلع شود.
اعتراض به حکم اخراج اتباع خارجی توسط فرمانداری یا اداره مهاجرت استان گرفته می‌شود و به خود شخص یا نماینده‌ی قانونی وی (وکیل خصوصی یا تسخیری) ابلاغ می‌گردد. در مقابل این حکم، خود شخص خارجی یا نماینده‌ی قانونی وی می‌توانند ظرف مدت پانزده روز به دیوان عدالت اداری اعتراض کنند. اگر درخواستی به دادگاه داده شود، تا زمانی که پرونده به نتیجه نرسد، نمی‌توان فرد خارجی را از کشور اخراج کرد.
اما حتی در صورت اعتراض به دیوان عدالت اداری، برای اتباع خارجی‌ای که به یکی از دلایل زیر اخراج شده اند، سازمان‌های مربوطه می‌توانند حکم دیپورت شخص را اجرا و او را به کشور مبدأ بازگردانند:
۱. در مواردی که فرد خارجی مدیر، عضو یا حامی سازمان تروریستی و یا مجرم باشد.
۲. در مواردی که فرد خارجی برای امنیت و یا سلامت عمومی خطر ایجاد کند.
۳. اتباع خارجی‌ای که مشخص شود با سازمان‌ها، گروه‌ها یا افرادی که توسط سازمان‌های بین المللی به عنوان سازمان های تروریستی تعریف شده‌اند، مرتبط هستند.
– دلایل اخراج (دیپورت) اتباع خارجی:
بر اساس قانون اتباع خارجی و حمایت بین المللی به شماره‌ی 6458، اتباع خارجی که حکم اخراج (دیپورت) آن‌ها صادر شده است، به کشور مبدأ خود یا به کشور دیگری فرستاده می شوند. مقاماتی که مجاز به اتخاذ تصمیم اخراج اتباع خارجی از خاک ترکیه هستند، فرمانداری‌ها و اداره‌های مهاجرت استانی هستند.
در متن این قانون، مشخص شده که اتباع خارجی در چه مواردی اخراج می‌شوند و در چه مواردی نمی‌توان شخصی را اخراج کرد.
بر اساس ماده‌ی 54 قانون اتباع خارجی و حمایت بین المللی، تصمیم به اخراج، برای افرادی با شرایط زیر قابل اتخاذ است:
۱. افرادی که بر اساس قانون مجازات ترکیه، به دو سال حبس یا بیشتر محکوم شوند، پس از گذراندن دوران محکومیت خود در ترکیه، به کشور مبدأ ارجاع داده می‌شوند.
۲. افرادی که مدیر، عضو و یا از حامیان سازمان‌ها و گروه‌های تروریستی و یا مجرم باشند.
۳. افرادی که هنگام ورود به ترکیه، در طی مراحل درخواست ویزا یا اجازه‌ی اقامت، اطلاعات نادرست بیان و یا از مدارک جعلی استفاده کرده باشند.
۴. افرادی که از راه‌های غیرقانونی (کار سیاه و مشاغل ممنوع) در کشور ترکیه کسب درآمد می‌کنند.
۵. افرادی که برای امنیت و یا سلامت عمومی ترکیه، ایجاد می‌کنند.
۶. افرادی که از مدت ویزای قانونی و یا معافیت ویزای آن‌ها بیشتر از ده روز گذشته باشد.
۷. افرادی که مجوز اقامت آن‌ها به اتمام رسیده و در طی ده روز پس از تاریخ انقضا، برای تمدید آن هیچ اقدامی انجام نمی‌دهند.
۸. افرادی که اجازه‌ی اقامت آن‌ها باطل شده است.
۹. افرادی که بدون داشتن مجوز رسمی مربوط به کار و فعالیت شغلی، مشغول به کار هستند. (این مجوز توسط کارفرما از اداره کار ترکیه درخواست می‌شود.)
۱۰. افرادی که از طرق غیرقانونی و غیررسمی وارد خاک ترکیه شده یا از ترکیه خارج می‌شوند.
۱۱. افرادی که دولت ترکیه به صورت قانونی به آن‌ها حکم عدم ورود به خاک این کشور را داده است، اما با وجود این ممنوعیت و در مدت زمان ممنوعیت، به هر طریقی وارد خاک ترکیه می‌شوند.
۱۲. افرادی که با وجود عدم موافقت با درخواست مجوز اقامت آن‌ها، کشور ترکیه را در طی مدت ده روز ترک نمی‌کنند.
۱۳. افرادی که درخواست حمایت بین المللی (تقاضای پناهجویی) آن‌ها رد یا لغو شده است.
۱۴. حکم اخراج (یا دیپورت) همچنین برای افرادی اعمال می شود که مصمم به داشتن ارتباط با سازمان، گروه یا افرادی هستند که توسط سازمان‌های بین‌المللی به عنوان یک سازمان، گروه و یا فرد تروریستی ثبت و معرفی شده‌اند.
گزارشگر: آرمین
