پس از اولین نشست عمومی هشت چهره شناخته شده مخالف جمهوری اسلامی در دانشگاه جورج تاون آمریکا در تاریخ ۲۱ بهمن ۱۴۰۱، جمعی از کنشگران جامعه +LGBTQ با انتشار نامه‌هایی سرگشاده به هر کدام از اعضای این نشست که دارای پیشینه فعالیت سیاسی بودند، ضمن معرفی مانیفست جامعه +LGBTIAQ ایران و افغانستان که شامل بندهای مطالباتی جمعی از اعضای این جامعه است، از آنها درخواست کردند تا به حقوق افراد جامعه +LGBTQ ایرانی و افغانستانی داخل ایران توجه لازم را داشته باشند.
در متن این نامه سرگشاده به آزادی عموم مردم ایران و همچنین به فراهم آوردن بستری برای رویکردهای انتقادی با هدف پیشبرد ره‌یافت‌های همه‌شمول برای پیمودن مسیر انقلاب زن، زندگی، آزادی تاکید شده است. این نامه‌ها به صورت مشخص خطاب به حامد اسماعیلیون، شیرین عبادی، عبدالله مهتدی، مسیح علینژاد و رضا پهلوی بوده و به صورت مشترک در تمام نامه‌ها اشاره شده است که «این متن، از دل جامعه +LGBTIAQ ایرانی و افغانستانی داخل و خارج از ایران برخاسته و گامی موثر برای ایجاد همبستگی عمومی است. با تاکید بر این‌که هرگونه انتخاب نماینده از جامعه +LGBTQ، بدون در نظرگیری تکثرو تنوع صداهای این جامعه و بدون توجه به تقدم مطالبات افراد +LGBTQ در داخل ایران، که تحت شدیدترین سرکوب‌های ممکن قرار دارند، رسمیت نخواهد داشت.»
نامه‌ها:
